John Darnton
Przez ponad 10 lat korespondent zagraniczny The New York Times’a. Jego pierwszą „placówką” była Nigeria, potem Kenia, gdzie zdobył prestiżową nagrodę im. George’a Polk'a za reportaże z Afryki. W 1979 roku został szefem biura NYT w Warszawie. Za teksty z Polski opisujące powstanie Solidarności oraz wprowadzenie Stanu Wojennego otrzymał Nagrodę Pulitzera oraz nagrodę Polk'a. Darnton był również szefem biura NYT w Madrycie i Londynie. Autor dwóch powieści, które stały się bestsellerami. Ostatnio opublikował trzecią pt. „Mind Catcher”.

Michael Dobbs
Jest korespondentem The Washington Post w Warszawie od 1980 roku. Był pierwszym zachodnim dziennikarzem, który odwiedził Stocznię Gdańską w 1980 roku. Większą cześć lat 80-tych spędził pisząc o upadku komunizmu kolejno w Polsce, Rosji i Chinach, gdzie przebywał podczas wydarzeń na placu Tienamen. W Waszyngtonie pisał reportaże z Departamentu Stanu. Za granicą pracował jako reporter dochodzeniowy. Dobbs napisał dwie książki: „Precz z Wielkim Bratem, historia upadku komunizmu” oraz biografię Madeleine Albright. Był stypendystą uniwersytetu Harvard'a i Princeton.

Grzegorz Gauden
Urodził się 17 marca 1953 roku w Poznaniu. Ukończył Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Wydział Ekonomii i Biznesu na szwedzkim Uniwersytecie w Lund. W latach 1975-1977 był przewodniczącym Komisji Kultury Zarządu Wojewódzkiego SZSP w Poznaniu, potem współpracował z tygodnikami ITD i Student.
W roku 1981 kierował tygodnikiem Obserwator Wielkopolski, którego był założycielem, był tez redaktorem naczelnym dziennika Wiadomości Dnia - oba pisma wydawane były przez Zarząd Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność. 13 grudnia 1981 roku został na siedem miesięcy internowany. Był współpracownikiem sekcji polskiej BBC w Londynie i sekcji polskiej Radia Sztokholm. Współpracował z Wprost, Gazetą Poznańską i Głosem Wielkopolskim. W 1995 roku podjął prace w koncernie Orkla Media. W styczniu 1999 roku objął stanowisko prezesa firmy Presspublica Sp. Z o.o.
Jest prezesem Izby Wydawców Prasy.

Bradley Graham
Dziennikarstwem zajmuje się od czasów studenckich. Najpierw pracował jako reporter, a potem redaktor uniwersyteckiego pisma Yale Daily News na Uniwersytecie Yale. Przez dwa lata pracował w stanie New Jersey, pisząc władzach stanowych i lokalnych dla gazety The Trenton Times, której właścicielem był wówczas Washington Post.
Do Post’a powrócił w 1978 roku jako reporter ekonomiczny zajmujący się sprawami gospodarczymi w skali kraju. W 1979 r. wyjechał do biura w Bonn, gdzie objął funkcję korespondenta z Europy Środkowej. W 1983 przeniósł się do Warszawy, aby zająć się Wschodnią Europą.
W 1988 r. powrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie objął posadę zastępcy redaktora działu zagranicznego koordynującego pracę ponad 20 korespondentów zagranicznych. W 2001 opublikował książkę pt. Hit to Kill o ochronie rakietowej Stanów Zjednoczonych. Obecnie specjalizuje się w sprawach obrony narodowej.

Wiktor Osiatyński
Wykładowca w University of Chicago Law School oraz w Uniwersytecie Środkowoeuropejskim (CEU) w Budapeszcie i w Warszawie. W latach 1990-1997 był doradcą komisji konstytucyjnej w Polsce i w innych krajach, a także współdyrektorem Centrum Badania Konstytucjonalizmu w Europie Środkowej w University of Chicago.
W latach 1985-1987 jako profesor Antioch University w Los Angeles wykładał w federalnym więzieniu dla kobiet Frontera w Kalifornii. W 1991 roku, jako dyrektor Komisji Edukacji w Dziedzinie Alkoholizmu Fundacji im. Stefana Batorego dopomógł we wprowadzeniu programów leczenia uzależnień w polskich więzieniach. Od 1995 roku jako członek Rady Open Society Institute oraz przedstawiciel OSI w organizacji Prison Reform International bierze udział w opracowywaniu oraz wdrażaniu reform więziennictwa w wielu krajach.

Eugene Patterson
Wychował się w stanie Georgia na malutkiej farmie. Jego pradziadek oraz trzech pra-wujów zginęło podczas wojny secesyjnej, walcząc po stronie Południa. Sam Eugene Patterson brał udział w II Wojnie Światowej jako dowódca czołgu w armii Generała Pattona na szlaku od Normandii do Alp. Po powrocie z wojny pracował jako redaktor dziennika The Atlanta Constitution w rodzimym stanie Georgia. W zmaganiach o przezwyciężenie segregacji stanął po stronie rządu federalnego i przeciwko politycznym demagogom z Południa.
Za pracę dziennikarską na rzecz praw obywatelskich dla czarnoskórej ludności Ameryki i wpływ na zmiany świadomości białych mieszkańców Południa otrzymał w 1967 Nagrodę Pulitzera. Książka pt. Zmieniające się Południe Gene’a Pattersona (The Changing South of Gene Patterson) ukaże się w tym roku.
Patterson był również sekretarzem redakcji (managing editor) The Washington Post. Przez ostatnie 17 lat kariery dziennikarskiej był prezesem i dyrektorem zarządzającym St. Petersburg Times, największej gazety codziennej na Florydzie, czwartym co do wielkości stanie USA.

Victoria Pope
Sekretarz Redakcji US News and World Report, tygodnika poświęconego sprawom międzynarodowym wydawanego w Waszyngtonie. Przez ponad 10 lat była korespondentką zagraniczną The Wall Street Journal, US News i innych pism, kolejno w Warszawie, Moskwie, Bonn i Wiedniu.
W 1989 roku otrzymała prestiżowe stypendium naukowe im. Alicji Patterson, które poświęciła studiom nad procesami politycznymi i społecznymi zachodzącymi w krajach Europy Wschodniej za rządów Gorbaczowa.

Wanda Rapaczynski
Urodziła się w 1947 roku. W 1977 roku otrzymała tytuł doktora psychologii City University of New York. Absolwentka Yale University, School of Organization and Management, gdzie uzyskała tytuł Master of Private & Public Management.
Związana z Agorą od początku lat 90. najpierw jako doradca i reprezentant zarządu. Od 1992 roku była członkiem zarządu Agory Sp. z o.o. i jej spółek zależnych. Przed rozpoczęciem pracy w Agorze w latach 1984-1992 jako wiceprezes Citibanku NA kierowała działem rozwoju nowych produktów. Wcześniej przez dwa lata była dyrektorem projektu badawczego poświęconego telewizji na Yale University. W latach 1977-1979 była pracownikiem naukowym Educational Testing Service w Princeton, New Jersey. Karierę zawodową zaczynała jako wykładowca psychologii na uniwersytetach w Nowym Jorku i Connecticut. Jest członkiem zespołu doradczego Centre for European Reform (Wielka Brytania). Uczestniczy także w brytyjskim projekcie badawczym "One Europe or Several?" Reprezentuje Agorę w Polskim Związku Pracodawców Prywatnych.

Doug Stanglin
Warszawski korespondent Newsweek’a do 1984 r. Po powrocie z Polski przebywał rok w Harvardzie jako stypendysta prestiżowego programu dziennikarskiego im. Niemana. Następnie pracował jako szef biura tygodnika U.S. News & World Report w Bonn. W 1987 r. przeprowadził się do Waszyngtonu, gdzie objął posadę korespondenta przy Departamencie Stanu. W latach 1991-94 pracował w Moskwie, a w latach 1994-98 wrócił do Waszyngtonu, gdzie zajmował się pisaniem o służbach specjalnych i redagował stałą rubrykę pt. “O czym szepcze Waszyngton " (Washington Whispers).
Od 1998 pracuje w USA Today. Początkowo jako redaktor działu zagranicznego a od roku 2000 jako redaktor strony tytułowej. Dwukrotnie nagrodzony przez Klub Korespondentów Zagranicznych (Overseas Press Club) za reportaże zagraniczne oraz za reportaże z Rosji.

John Tagliabue
Urodził się w 1942 r. w Jersey City w stanie New Jersey. Studiował na Uczelni Świętego Piotra w Jersey City. Magisterium otrzymał na uniwersytecie w Bonn. Pracuje jako korespondent ekonomiczny w paryskim biurze The New York Times’a od października 1999 r. Przedtem, od 1992 r. był korespondentem w Rzymie, wcześniej szefem biura w Berlinie (od 1990 r.) W latach 1987-1990 w Warszawie.
Swoją karierę rozpoczął jako korespondent w Bonn w 1980 roku. Przed przejściem do The New York Times’a Tagliabue był asystentem w Instytucie Średniowiecza i Łaciny na uniwersytecie w Bonn i pisał dla dziennika The Baltimore Sun.

Maciej Wierzyński
Dziennikarz radiowy, prasowy i telewizyjny. W 1982 roku został zwolniony z pracy i zaczął karierę warszawskiego taksówkarza. W USA, dokąd wyjechał w 1984 r., również jeździł taksówka, a potem pracował dla Dziennika Związkowego w Chicago oraz zakładał polonijną telewizję Polvision. W 1989 r. wrócił do Polski i przez 3 lata prowadził biuro Radia Wolna Europa w Warszawie. Następnie w Waszyngtonie był szefem Polskiej Sekcji Głosu Ameryki, a od października 2000 roku kieruje Nowym Dziennikiem, największą i najpoważniejszą gazetą polskojęzyczną wydawaną zagranicą.

Mariusz Ziomecki
Urodzony w Warszawie w 1952 r. Latem 1980 roku jako reporter warszawskiego tygodnika Kultura obserwował wypadki w Stoczni Gdańskiej. Dekadę lat 1980-tych spędził w Stanach Zjednoczonych. Przez prawie 10 lat był dziennikarzem (reporter, potem editorial writer) dziennika The Detroit Free Press. Wrócił do Polski w 1992 roku. Zajmuje się głównie tworzeniem nowych tytułów prasowych dla wydawców. Łączny nakład czasopism, do powstania których przyłożył rękę, przekracza półtora miliona egzemplarzy miesięcznie. Obecnie redaktor naczelny miesięcznika „Profit” (wydawca: Axel Springer Polska). Jest autorem nieźle sprzedającej się powieści oraz stałego felietonu w miesięczniku branżowym Press.

Jacek Żakowski
Urodził się w 1957 roku w Warszawie. Studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach osiemdziesiątych pracował jako dziennikarz w tygodniku Na Przełaj, Biurze Informacji Prasowej NSZZ Solidarność, Tygodniku Polskim. W latach 1984-89 był sekretarzem redakcji miesięcznika Powściągliwość i Praca. W r. 1989 należał do założycieli Gazety Wyborczej. 1989-90 rzecznik prasowy Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. 1991-92 był pierwszym prezesem PAI, 1992-93 kierował działem publicystyki Życia Warszawy. W latach 1993-2002 był dziennikarzem Gazety Wyborczej. Obecnie doradca zarządu wydawnictwa Edipresse Polska. Od 1999 r. kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas – niepaństwowej szkoły wyższej pod patronatem ISP, IFiS, IH PAN. Twórca programów telewizyjnych m.in. Tok-Szok (z Piotrem Najsztubem) i „Tischner czyta katechizm”, „Autograf”) oraz radiowych m.in. „Tok-tok” (PR I – 1998 - ) i „Rozmowy podsłuchiwane” ( RMF 1999, oba z Piotrem Najsztubem). Od stycznia 2001 do lipca 2002 prowadził na zmianę z Moniką Olejnik codzienny program Gość Radia Zet.
Jest laureatem licznych nagród, m.in.: nagrody im. SDP (podziemnego 1987), Adolfa Bocheńskiego (1986), Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego (1988), Dziennikarz Roku (1997), dwa Victory (1997).