John Darnton
Przez ponad 10 lat korespondent zagraniczny The New
York Times’a. Jego pierwszą „placówką”
była Nigeria, potem Kenia, gdzie zdobył prestiżową
nagrodę im. George’a Polk'a za reportaże z
Afryki. W 1979 roku został szefem biura NYT w
Warszawie. Za teksty z Polski opisujące powstanie
Solidarności oraz wprowadzenie Stanu Wojennego
otrzymał Nagrodę Pulitzera oraz nagrodę Polk'a.
Darnton był również szefem biura NYT w Madrycie i
Londynie. Autor dwóch powieści, które stały się
bestsellerami. Ostatnio opublikował trzecią pt.
„Mind Catcher”.
Michael Dobbs
Jest korespondentem The Washington Post w Warszawie od
1980 roku. Był pierwszym zachodnim dziennikarzem, który
odwiedził Stocznię Gdańską w 1980 roku. Większą
cześć lat 80-tych spędził pisząc o upadku
komunizmu kolejno w Polsce, Rosji i Chinach, gdzie
przebywał podczas wydarzeń na placu Tienamen. W
Waszyngtonie pisał reportaże z Departamentu Stanu.
Za granicą pracował jako reporter dochodzeniowy.
Dobbs napisał dwie książki: „Precz z Wielkim
Bratem, historia upadku komunizmu” oraz biografię
Madeleine Albright. Był stypendystą uniwersytetu
Harvard'a i Princeton.
Grzegorz Gauden
Urodził się 17 marca 1953 roku w Poznaniu. Ukończył
Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie im.
Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Wydział Ekonomii i
Biznesu na szwedzkim Uniwersytecie w Lund. W latach
1975-1977 był przewodniczącym Komisji Kultury Zarządu
Wojewódzkiego SZSP w Poznaniu, potem współpracował
z tygodnikami ITD i Student.
W roku 1981 kierował tygodnikiem Obserwator
Wielkopolski, którego był założycielem, był tez
redaktorem naczelnym dziennika Wiadomości Dnia - oba
pisma wydawane były przez Zarząd Regionu
Wielkopolska NSZZ Solidarność. 13 grudnia 1981 roku
został na siedem miesięcy internowany. Był współpracownikiem
sekcji polskiej BBC w Londynie i sekcji polskiej Radia
Sztokholm. Współpracował z Wprost, Gazetą Poznańską
i Głosem Wielkopolskim. W 1995 roku podjął prace w
koncernie Orkla Media. W styczniu 1999 roku objął
stanowisko prezesa firmy Presspublica Sp. Z o.o.
Jest prezesem Izby Wydawców Prasy.
Bradley Graham
Dziennikarstwem zajmuje się od czasów studenckich.
Najpierw pracował jako reporter, a potem redaktor
uniwersyteckiego pisma Yale Daily News na
Uniwersytecie Yale. Przez dwa lata pracował w stanie
New Jersey, pisząc władzach stanowych i lokalnych
dla gazety The Trenton Times, której właścicielem
był wówczas Washington Post.
Do Post’a powrócił w 1978 roku jako reporter
ekonomiczny zajmujący się sprawami gospodarczymi w
skali kraju. W 1979 r. wyjechał do biura w Bonn,
gdzie objął funkcję korespondenta z Europy Środkowej.
W 1983 przeniósł się do Warszawy, aby zająć się
Wschodnią Europą.
W 1988 r. powrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie
objął posadę zastępcy redaktora działu
zagranicznego koordynującego pracę ponad 20
korespondentów zagranicznych. W 2001 opublikował książkę
pt. Hit to Kill o ochronie rakietowej Stanów
Zjednoczonych. Obecnie specjalizuje się w sprawach
obrony narodowej.
Wiktor Osiatyński
Wykładowca w University of Chicago Law School oraz w
Uniwersytecie Środkowoeuropejskim (CEU) w Budapeszcie
i w Warszawie. W latach 1990-1997 był doradcą
komisji konstytucyjnej w Polsce i w innych krajach, a
także współdyrektorem Centrum Badania
Konstytucjonalizmu w Europie Środkowej w University
of Chicago.
W latach 1985-1987 jako profesor Antioch University w
Los Angeles wykładał w federalnym więzieniu dla
kobiet Frontera w Kalifornii. W 1991 roku, jako
dyrektor Komisji Edukacji w Dziedzinie Alkoholizmu
Fundacji im. Stefana Batorego dopomógł we
wprowadzeniu programów leczenia uzależnień w
polskich więzieniach. Od 1995 roku jako członek Rady
Open Society Institute oraz przedstawiciel OSI w
organizacji Prison Reform International bierze udział
w opracowywaniu oraz wdrażaniu reform więziennictwa
w wielu krajach.
Eugene Patterson
Wychował się w stanie Georgia na malutkiej farmie.
Jego pradziadek oraz trzech pra-wujów zginęło
podczas wojny secesyjnej, walcząc po stronie Południa.
Sam Eugene Patterson brał udział w II Wojnie Światowej
jako dowódca czołgu w armii Generała Pattona na
szlaku od Normandii do Alp. Po powrocie z wojny
pracował jako redaktor dziennika The Atlanta
Constitution w rodzimym stanie Georgia. W zmaganiach o
przezwyciężenie segregacji stanął po stronie rządu
federalnego i przeciwko politycznym demagogom z Południa.
Za pracę dziennikarską na rzecz praw obywatelskich
dla czarnoskórej ludności Ameryki i wpływ na zmiany
świadomości białych mieszkańców Południa otrzymał
w 1967 Nagrodę Pulitzera. Książka pt. Zmieniające
się Południe Gene’a Pattersona (The Changing
South of Gene Patterson) ukaże się w tym roku.
Patterson był również sekretarzem redakcji (managing
editor) The Washington Post. Przez ostatnie 17 lat
kariery dziennikarskiej był prezesem i dyrektorem
zarządzającym St. Petersburg Times, największej
gazety codziennej na Florydzie, czwartym co do wielkości
stanie USA.
Victoria Pope
Sekretarz Redakcji US News and World Report, tygodnika
poświęconego sprawom międzynarodowym wydawanego w
Waszyngtonie. Przez ponad 10 lat była korespondentką
zagraniczną The Wall Street Journal, US News i innych
pism, kolejno w Warszawie, Moskwie, Bonn i Wiedniu.
W 1989 roku otrzymała prestiżowe stypendium naukowe
im. Alicji Patterson, które poświęciła studiom nad
procesami politycznymi i społecznymi zachodzącymi w
krajach Europy Wschodniej za rządów Gorbaczowa.
Wanda Rapaczynski
Urodziła się w 1947 roku. W 1977 roku otrzymała
tytuł doktora psychologii City University of New
York. Absolwentka Yale University, School of
Organization and Management, gdzie uzyskała tytuł
Master of Private & Public Management.
Związana z Agorą od początku lat 90. najpierw jako
doradca i reprezentant zarządu. Od 1992 roku była członkiem
zarządu Agory Sp. z o.o. i jej spółek zależnych.
Przed rozpoczęciem pracy w Agorze w latach 1984-1992
jako wiceprezes Citibanku NA kierowała działem
rozwoju nowych produktów. Wcześniej przez dwa lata
była dyrektorem projektu badawczego poświęconego
telewizji na Yale University. W latach 1977-1979 była
pracownikiem naukowym Educational Testing Service w
Princeton, New Jersey. Karierę zawodową zaczynała
jako wykładowca psychologii na uniwersytetach w Nowym
Jorku i Connecticut. Jest członkiem zespołu
doradczego Centre for European Reform (Wielka
Brytania). Uczestniczy także w brytyjskim projekcie
badawczym "One Europe or Several?"
Reprezentuje Agorę w Polskim Związku Pracodawców
Prywatnych.
Doug Stanglin
Warszawski korespondent Newsweek’a do 1984 r. Po
powrocie z Polski przebywał rok w Harvardzie jako
stypendysta prestiżowego programu dziennikarskiego
im. Niemana. Następnie pracował jako szef biura
tygodnika U.S. News & World Report w Bonn. W 1987
r. przeprowadził się do Waszyngtonu, gdzie objął
posadę korespondenta przy Departamencie Stanu. W
latach 1991-94 pracował w Moskwie, a w latach 1994-98
wrócił do Waszyngtonu, gdzie zajmował się pisaniem
o służbach specjalnych i redagował stałą rubrykę
pt. “O czym szepcze Waszyngton " (Washington
Whispers).
Od 1998 pracuje w USA Today. Początkowo jako redaktor
działu zagranicznego a od roku 2000 jako redaktor
strony tytułowej. Dwukrotnie nagrodzony przez Klub
Korespondentów Zagranicznych (Overseas Press Club) za
reportaże zagraniczne oraz za reportaże z Rosji.
John Tagliabue
Urodził się w 1942 r. w Jersey City w stanie New
Jersey. Studiował na Uczelni Świętego Piotra w
Jersey City. Magisterium otrzymał na uniwersytecie w
Bonn. Pracuje jako korespondent ekonomiczny w paryskim
biurze The New York Times’a od października
1999 r. Przedtem, od 1992 r. był korespondentem w
Rzymie, wcześniej szefem biura w Berlinie (od 1990
r.) W latach 1987-1990 w Warszawie.
Swoją karierę rozpoczął jako korespondent w Bonn w
1980 roku. Przed przejściem do The New York
Times’a Tagliabue był asystentem w Instytucie
Średniowiecza i Łaciny na uniwersytecie w Bonn i
pisał dla dziennika The Baltimore Sun.
Maciej Wierzyński
Dziennikarz radiowy, prasowy i telewizyjny. W 1982
roku został zwolniony z pracy i zaczął karierę
warszawskiego taksówkarza. W USA, dokąd wyjechał w
1984 r., również jeździł taksówka, a potem
pracował dla Dziennika Związkowego w Chicago oraz
zakładał polonijną telewizję Polvision. W 1989 r.
wrócił do Polski i przez 3 lata prowadził biuro
Radia Wolna Europa w Warszawie. Następnie w
Waszyngtonie był szefem Polskiej Sekcji Głosu
Ameryki, a od października 2000 roku kieruje Nowym
Dziennikiem, największą i najpoważniejszą gazetą
polskojęzyczną wydawaną zagranicą.
Mariusz Ziomecki
Urodzony w Warszawie w 1952 r. Latem 1980 roku jako
reporter warszawskiego tygodnika Kultura obserwował
wypadki w Stoczni Gdańskiej. Dekadę lat 1980-tych spędził
w Stanach Zjednoczonych. Przez prawie 10 lat był
dziennikarzem (reporter, potem editorial writer)
dziennika The Detroit Free Press. Wrócił do Polski w
1992 roku. Zajmuje się głównie tworzeniem nowych
tytułów prasowych dla wydawców. Łączny nakład
czasopism, do powstania których przyłożył rękę,
przekracza półtora miliona egzemplarzy miesięcznie.
Obecnie redaktor naczelny miesięcznika
„Profit” (wydawca: Axel Springer Polska).
Jest autorem nieźle sprzedającej się powieści oraz
stałego felietonu w miesięczniku branżowym Press.
Jacek Żakowski
Urodził się w 1957 roku w Warszawie. Studiował
dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach
osiemdziesiątych pracował jako dziennikarz w
tygodniku Na Przełaj, Biurze Informacji Prasowej NSZZ
Solidarność, Tygodniku Polskim. W latach 1984-89 był
sekretarzem redakcji miesięcznika Powściągliwość
i Praca. W r. 1989 należał do założycieli Gazety
Wyborczej. 1989-90 rzecznik prasowy Obywatelskiego
Klubu Parlamentarnego. 1991-92 był pierwszym prezesem
PAI, 1992-93 kierował działem publicystyki Życia
Warszawy. W latach 1993-2002 był dziennikarzem Gazety
Wyborczej. Obecnie doradca zarządu wydawnictwa
Edipresse Polska. Od 1999 r. kierownik Katedry
Dziennikarstwa Collegium Civitas – niepaństwowej
szkoły wyższej pod patronatem ISP, IFiS, IH PAN. Twórca
programów telewizyjnych m.in. Tok-Szok (z Piotrem
Najsztubem) i „Tischner czyta katechizm”,
„Autograf”) oraz radiowych m.in.
„Tok-tok” (PR I – 1998 - ) i
„Rozmowy podsłuchiwane” ( RMF 1999, oba z
Piotrem Najsztubem). Od stycznia 2001 do lipca 2002
prowadził na zmianę z Moniką Olejnik codzienny
program Gość Radia Zet.
Jest laureatem licznych nagród, m.in.: nagrody im.
SDP (podziemnego 1987), Adolfa Bocheńskiego (1986),
Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego
(1988), Dziennikarz Roku (1997), dwa Victory (1997).